لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

حقیقت است ...

آه ، چه سخت است خواستنت 

آن گونه که من می خواهمت

نظرات 2 + ارسال نظر
بابک سه‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 04:10 ب.ظ

همیشه در حسرتی کهنه
در انتظار دیدن توئی بودم
که من فکر می کردم
افسوس،
تو هر روز از خیابان من می گذشتی
و من ارزوی توی دیگری را داشتم
و حالا
حسرت جای تو را در این مسیر گرفته است ...

گاهی آیه های حسرت دلهای ما چقدر آشناست

صابر سه‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 05:31 ب.ظ http://ps-neghab.blogsky.com/

سلام مریم جان...

دیدید من کلا ریاضی نمی دونم اگه می دونستم باید می فهمیدم ما کلا متقارن هستیم نه قرینه...

ولی فکر کنم برداشت شما هم از پست من بد بوده نه؟

اگه خواستنش سخته...... پس شما عادت داری به سختی کشیدن

اگه عادت داری به سختی کشیدن پس خیلی می خوایش...

به این میگن فلسفه زندگی

بله تقارن و بی نهایت-- قرینه و بر عکس درسته

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد