بی گمان دوش رویای تو را می دیدم
لحظه ای چند کنارت خندیدم
سخت در گرمای عطش چشمانت
سردی روحم را به بهار بخشیدم
.
دستهای تو پریشان تر از موج
امتداد خواب مرا بیدار کرد.......