لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

روزی شاید ......

باورت بشود یا نه !؟
روزی می رسد ....
که دلت برای هیچ کس ؛
به اندازه ی من تنگ نخواهد شد !
برای نگاه کردنم ؛
...

خندیدنم ،
اذیت کردنم ...
برای تمام لحظاتى که در کنارم داشتی !
روزی خواهد رسید که در حسرت تکرار دوباره من خواهی بود ،

می دانم روزی که نباشم هیچکس تکرار من نخواهد شد... !!!

دل درد !

رنج کشیده ام از تنهایی 

 

 همچنان ادامه دار بدنبال سایه ام می آید 

 

                                      این آیت غمناک........ تنهایی ! 

 

خوش بحال برگهایی که در آب می افتند و می روند 

 

                                                     وکسی دلبستگی شان را نمی بیند 

  

خوش بحال باد که درهم می پیچد و می رود 

                                  

                                                  من اما اینجا پایم بسته است و بال پروازم شکسته  

 

نور را آرزو دارم از پس پنجره ای بزرگ و بلند  

 

                                                  دشت می خواهم خواب محالی است می دانم

یکی از هزاران

دیروز دختر همسایه حامله شد و شب از درد 

                                یک اسکناس ۵ هزار تومنی زایید 

اسکناس مرده بدنیا آمد و

              واسه مراسم کفن و دفن، شوهر دخترک، مادرش را فروخت !!

تکیدگی ...

در خود خمودم 

با چند چین اضافه که چشمانم را احاطه کردند 

 

دیشب دخترک داخل آینه گفت : 

                        « نگاهت اندوهگین و لبخندت تلخ شده است. » 

 

دست بردم صورتش را لمس کردم  

پلکهایش، کشیدگی بینی، لبهای برجسته، دوخط لبخند و چانۀ گِردَش  

چقدر شبیه هم شدیم ... هردو ساکت ، هردو غمگین 

                                                         هردو از عشق بی تمکین !!

عبور

خواهش دستهای مسافر برلبۀ صندلی قطار,  

                                                   

                                           چه بی تاب معنای گذر از ریل را هجی کرد !!!