لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

لحظه های دوستداشتنی

عکسها و یادداشتهای مریم

اندر حکایت ما

شاهکار بزرگ و افتخار آمیز ما زندگی کردن بطور شایسته است  

 

این جمله رو یکی گفت  دلم می خواست ازش بپرسم کجا ؟ چه طوری ؟ 

منی که فقط دارم برای رضایت دیگران زندگی می کنم  یعنی شایستگی ؟ 

همه به به و چه چه می گن این یعنی دارم شایسته زندگی می کنم ؟ پس تکلیف خواسته هام و اون چیزایی که دوست دارم چی می شه ؟ اونطوری که دلم می خواد زندگی کنم چی ؟ 

 

  

 ¤¤¤ پی نوشت مادر بزرگ : واااااااای خدا مرگم بده ! می بینی آخرزمون شده. اون زمونا مگه ما می تونسیم بگیم اینو میخوام اونو نمی خوام. به حق چیزای نشنیده. پاشو دختر دهنتو آب بکش یه وخ اینا رو جایی نگی  تو در و همسایه می پیچه می گن دخترشون هوایی شده 

 

 

¤¤¤ پی نوشت برادر خونسردم : بیا سریالی که دوس داری شروع شد !!!!

پس از امتحان

خوش گذشت یه کم جابجایی ا م ا م ها رو داشتم

امتحان چی ؟

امروز برای سومین باره که دارم میرم هسته گزیینش- باید به سوالای عجیب و غریب جواب بدم 

یکی کممممممممممممممممک کنه ! تقلب می شه کرد ؟ 

حتما می گم تو اون اتاق مخوف چه اتفاقی افتاد ؟

یکی آنچه من میخواهم را می خواهد

در کمین چشمانم همیشه زهری آغشته به یاد وجود دارد  

      که در گلویم چنگ می اندازد و تمام محاسبات خاطرم را از یاد می برد  

                      وقلب مرا از حسرتی و نفرتی سنگین انباشته می کند  

چنان که گرزی حجم ناک ، خواهش دستهایم را له می کند  

                                     ودیگر آینه بازتاب قلبم را نمی گشاید.

آغوش تو....

 

دریاچه

 

  

 

               ای همیشه گی بگذار در آغوشت بیارامم و هر دو ، سکوت آب و ترنم ابر را بنوشیم   

                                           

                        پس در هر دو گوش سالمم زمزمه کن که : 

  

                                                     سر بر شانه های تو یعنی باش تا ابد در خیالم تنها !!!